Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Μαραθόπολις (Μάραθος) & Νήσος Πρώτη - Marathopolis - Messinia - Greece


Μαραθόπολις (Μάραθος) - Γαργαλιάνοι & Νήσος Πρώτη
Marathopolis (Marathos) - Gargalianoi & Nisos Proti - Messinia - Greece
Φωτογραφία: Κώστας Σκιαδάς - 2007
www.k-skiadas.com

5 Ιανουαρίου 2006
ΠΕΡΙ ΠΕΙΘΟΥΣ
Παρ'όλες τίς ειλικρινείς τους προσπάθειες οί κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι δέν είναι δυνατόν νά πείσουν καί αυτό όχι γιατί δέν διαθέτουν ευφράδεια λόγου καί τεκμηριωμένα επιχειρήματα ούτως ώστε νά καθηλώσουν τόν ακροατή καί εύκολα νά τόν παρασύρουν πρός τήν κατεύθυνση τήν οποία επιθυμούν.
Όχι γιατί - μερίς έξ αυτών - δέν διαθέτουν χαρίσματα, πολλά έκ τών οποίων θά εζήλευαν καί οί γνωστοί ζέν πρεμιέ τού παλαιού Ελληνικού κινηματογράφου, ήτοι είναι γοητευτικοί μέ καλούς τρόπους, διαθέτουν φωτογένεια καί γνωρίζοντας άριστα τόν τρόπο νά σαγηνεύουν καί νά συγκινούν, γίνονται άμεσα αγαπητοί καί αποδεκτοί σέ όλη τήν κοινωνική κλίμακα άπ'άκρου είς άκρον.
Επί πλέον είναι προσηνείς, φιλικοί, εξυπηρετικοί καί συχνά δηλώνουν καί υπόσχονται ότι θά διαθέσουν καί τήν τελευταία ικμάδα τής ενεργητικότητός των προκειμένου νά βελτιωθεί ή κατάστασις, νά καταστήσουν τόν τόπο αγνώριστο καί ασφαλώς νά σώσουν.
Όμως παρά τίς αναμφισβήτητες ικανότητές τους καί τά προαναφερθέντα χαρίσματά τους, εξακολουθούν νά υπάρχουν ζωηρές αμφιβολίες γιά τήν ειλικρίνεια τών λόγων τους. Διότι είναι εμφανές ότι καί μόνον ό λόγος καί τά διάφορα λεκτικοεπικοινωνιακά τεχνάσματα, όπως οί μεταξύ των έντονες αντιπαραθέσεις εντός τού κοινοβουλίου καί επί τών τηλεοπτικών παραθύρων, δέν φέρουν πιά τά επιθυμητά αποτελέσματα. Δέν αρκούν οί φωνασκίες, τό αρειμάνιον ύφος, τό οργίλον τού βλέμματος, οί λεκτικοί λεονταρισμοί, οί κρίσεις αγανακτήσεως ούτε κάν οί εκατέρωθεν προσβολές.
Ό κόσμος πλέον εκουράσθηκε από τήν συνεχή επανάληψη, δέν δείχνει τήν απαιτούμενη καί απαραίτητη προσοχή καί δέν εντυπωσιάζεται αρκούντως.
Χρειάζεται άλλος τρόπος γιά νά ζωντανέψει τό ενδιαφέρον καί αυτόν τόν τρόπο μάς τόν δείχνουν οί εκπρόσωποι πολλών χωρών κυρίως ανεπτυγμένων, οί οποίοι δίνουν πραγματικά τήν μάχη γιά τά συμφέροντα τού λαού καί δέν περιορίζονται μόνον σέ λεκτικές αντιπαραθέσεις.
Έτσι κανείς δέν αμφιβάλλει γιά τήν εγκυρότητα τών επιχειρημάτων τους καί τήν ειλικρινή τους πρόθεση νά προσφέρουν γιά τήν προκοπή όλων καί γιά τό καλό τού τόπου, δικαιολογώντας απόλυτα καί τόν μισθό τους ό οποίος έτσι αποδεικνύεται άξιος καί μέ τό παραπάνω.
Στίς περιπτώσεις δηλαδή κατά τίς οποίες δέν γίνονται πειστικοί καί όταν εξαντλούνται τά διά τού λόγου επιχειρήματα - καί αυτό συμβαίνει συχνά - τότε εφαρμόζονται πιό αποτελεσματικές μέθοδοι στήν πράξη, όπως οί λαβές καί τά κεφαλοκλειδώματα, τά μπουκέτα καί οί κοφτές, οί ντιρέκτ καί οί ανάποδες, καθώς επίσης καί τεχνικές τών πολεμικών τεχνών, μέ ιδιαίτερη προτίμηση σέ αυτές τού καράτε καί τού ζίου-ζίτσου, χωρίς βεβαίως νά περιφρονούνται καί τά άλλα είδη, όπως τό τζούντο καί τό κουνγκφού.
Πολύ συχνά μάλιστα μάς δίδεται ή δυνατότης νά τούς παρακολουθήσουμε έν δράση. Προσφάτως δέ απολαύσαμε σέ παγκόσμια μετάδοση καί ανταλλαγή απόψεων μέ επιχειρήματα πού είχαν σάν βάση τήν Ελληνορωμαϊκή πάλη.
Ποιός οπαδός λοιπόν καί ποιός ψηφοφόρος θά τολμούσε νά μείνει απαθής καί αδιάφορος παρακολουθώντας τόν εκπρόσωπό του νά ανταλλάσσει "πειστικότερα" επιχειρήματα μέ τούς αντιπάλους του καί ποιός θά τολμούσε νά αμφισβητήσει τίς αγνές του προθέσεις στήν προσπάθειά του νά δείξει τόν δρόμο τόν σωστό, προκειμένου νά πάει ή χώρα μπροστά μιά ώρα αρχύτερα; Ουδείς.
Κώστας Σκιαδάς



Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Γαργαλιάνοι - Μεσσηνία - Gargalianoi - Messinia - Greece

Γαργαλιάνοι Μεσσηνίας
Φωτογραφία: Κώστας Σκιαδάς - Αύγουστος 2007

30 Ιανουαρίου 2007
ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
Στήν Ελληνική κοινωνία καί κατά τήν διάρκεια τών δύο προηγουμένων αιώνων, άνθρωποι ηθικοί καί καταξιωμένοι σέ όλους τούς τομείς, πού διέπρεψαν μέ τήν προσφορά τους τήν πνευματική, τήν οικονομική, τήν πολιτική, τήν καλλιτεχνική κτλ, ηγήθηκαν τής κοινωνίας καί προσέφεραν ανεβάζοντας σταδιακά τό επίπεδο τού λαού από τό ναδίρ σχεδόν πού ευρίσκετο τήν εποχή τής μετεπαναστατικής περιόδου σέ ένα επίπεδο ικανοποιητικό.
Ασφαλώς καί τά διάφορα αρνητικά περιστατικά αυτής τής μεγάλης χρονικής περιόδου δέν θά μπορούσαν νά αγνοηθούν, αλλά ήταν παρενθέσεις σέ μία συνεχή ανοδική πορεία καί θά ήταν λάθος νά επικεντρώσει κανείς τήν προσοχή του αποκλειστικώς καί μόνον σέ αυτά. Τό θέμα μας όμως εδώ είναι ό πολιτισμός καί ή σημερινή παρακμή τής Ελληνικής κοινωνίας.
Οί άνθρωποι αυτοί ήσαν πρόσωπα κύρους καί κοινής αποδοχής, ενέπνεαν τόν σεβασμό, δίδασκαν μέ τούς τρόπους των καί τήν συμπεριφορά των καί ώς έκ τούτου μετέδιδαν πολιτισμό υποχρεώνοντας τούς γύρω τους νά παραδειγματισθούν καί νά επιδιώξουν νά τούς μιμηθούν. Οί κοινωνικοί κανόνες πού επέβαλαν καί ή ευγενής άμιλλα μεταξύ των απέβαινε επ'ωφελεία τού κοινωνικού συνόλου καί συνετέλεσαν τά μέγιστα στήν πολιτισμική ανάταση τού λαού, φθάνοντας έτσι βελτιούμενος έως καί τό τελευταίο περίπου τέταρτο τού εικοστού αιώνος.
Έκτοτε τά πράγματα αλλοιώθηκαν από νέες δυνάμεις οί οποίες τοποθετήθηκαν στήν κοινωνική πρωτοπορία καί οί οποίες δέν διέθεταν τό πολιτιστικό υπόβαθρο γιά νά κατορθώσουν καί στήν περίπτωση πού θά τό επιθυμούσαν ακόμα νά είναι είς θέσιν νά συνεχίσουν, νά διατηρήσουν έστω, αυτά πού εκληρονόμησαν. Ή νέα αυτή τάξις τής κοινωνικής πρωτοπορίας μέ προέλευση χαμηλά οικονομικά στρώματα επιδόθηκε άμεσα σέ μία προσπάθεια γιά βελτίωση τών οικονομικών της. Ό αγών της γιά επιβίωση τά χρόνια τής ανέχειας μετεξελίχθη σέ αγώνα προκειμένου νά καλύψει τήν διαφορά πού τήν εχώριζε από τήν τάξη τής οικονομικής ελίτ καί ακολούθως σέ αγώνα γιά διατήρηση τών κεκτημένων της. Οί αγώνες οί ηθικοί παραμελήθηκαν καί ξεχάστηκαν. Ή κοινωνική αναβάθμησις ήταν πλέον συνυφασμένη μέ τήν βελτίωση τών οικονομικών καί ένας έκαστος ακολουθώντας αυτήν τήν λογική έγινε πρόξενος μίας νέας κουλτούρας, τής κουλτούρας πού επεκράτησε καί επικρατεί επί τών ημερών μας, αυτήν τής καταξιώσεως διά μέσου τής οικονομικής επιφανείας, τών κινητών καί τών ακινήτων. Φυσικά τό παράδειγμα αυτό ακολούθησε καί μεγάλο μέρος τού λαού. Αξίες όπως αυτές πού κατηύθυναν τούς ανθρώπους κατά τό παρελθόν απεμπολήθηκαν, οί ηθικοί φραγμοί οί οποίοι ήσαν ανασταλτικός παράγων εκποιήθηκαν, ό εξωνισμός συνειδήσεων έγινε κανόνας, ή αξιοπρέπεια περιορίζεται μόνον στό ύφος καί απουσιάζει από τό ήθος, τό ψεύδος επικρατεί επί τής αληθείας, ό ανδρισμός τείνει νά θεωρηθεί ώς κάτι τό ξεπερασμένο, ή ευγενής άμιλλα τού παρελθόντος μετετράπη σέ απροκάλυπτο πόλεμο δι’ όλων τών μέσων καί οί παντός είδους επίορκοι δέν αισθάνονται τήν απόρριψη καί τήν κοινωνική περιθωριοποίηση, μάλιστα δέ αναβαθμίζονται κοινωνικώς κυρίως όταν τά αποτελέσματα τών δραστηριοτήτων τους είναι θετικά. Επιπροσθέτως τά φαινόμενα ανυπακοής καί αντικοινωνικής συμπεριφοράς διαφόρων ομάδων, επιβεβαιώνουν τήν εντύπωση ή οποία τείνει νά γίνει βεβαιότης ότι κάτι σάπιο υπάρχει στήν Ελληνική κοινωνία.
Αποτέλεσμα ό κατήφορος νά είναι συνεχής, μέ διάχυτη τήν ανησυχία ότι εάν δέν υπάρξει εγκαίρως φραγμός καί αντιστροφή τού κλίματος νά ελλοχεύει ό κίνδυνος ή υπάρχουσα δημοκρατία νά διολισθήσει καί σταδιακώς νά μεταλλαχθεί σέ μία χειρότερη μορφή.
Κώστας Σκιαδάς

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Μαραθόπολις (Μάραθος) & Νήσος Πρώτη - Marathopolis - Messinia - Greece

Μαραθόπολις (Μάραθος) & Νήσος Πρώτη - Μεσσηνία
Θέα από τούς Γαργαλιάνους
Φωτογραφία: Κώστας Σκιαδάς 4 Δεκεμβρίου 2010
http://www.k-skiadas.com

14 Οκτωβρίου 2008
ΜΟΥΣΕΙΟΝ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ
Αισθητικό τερατούργημα. Έτσι έχει χαρακτηρισθεί από πολλούς τό νέο Μουσείο τής Ακροπόλεως καί ό χαρακτηρισμός αυτός ουδόλως απέχει από τήν πραγματικότητα. Θά μπορούσε κάλλιστα νά εκληφθεί καί σάν χώρος όπου στεγάζεται κάποια υπεραγορά καί ίσως ακόμα κάποιος αμύητος, εάν τού ετίθετο τό ερώτημα, νά υποστήριζε ότι τού φέρνει στήν θύμηση, ιδιαιτέρως από τήν πλευρά τής προσόψεως, τήν είσοδο κάποιου κέντρου αθλητικών εκδηλώσεων ή διασκεδάσεως.
Καί ενώ συμβαίνουν αυτά στήν χώρα μας, ό Έλληνας επισκέπτης μένει κατάπληκτος μέ αυτά πού βλέπει στήν αλλοδαπή. Αρκεί νά περιηγηθεί κανείς στίς χώρες τής Ευρώπης καί τής Αμερικής, αλλά καί τής Ασίας ακόμη, γιά νά έρθει αντιμέτωπος μέ πληθώρα κτιρίων πού στολίζουν τίς πρωτεύουσες τών χωρών αυτών καί όχι μόνον, τών οποίων ή αρχιτεκτονική γραμμή βαδίζει επάνω στά χνάρια τού κλασσικού αρχαιοελληνικού μοντέλου. Ασφαλώς καί αυτό συνέβη προκειμένου νά προσδώσουν επισημότητα καί επιβλητικότητα σέ αυτές τίς κατασκευές, αφού ώς επί τό πλείστον πρόκειται γιά κτίρια κυβερνητικά καί βεβαίως πανεπιστήμια, Μουσεία, θέατρα κτλ.
Τό Μουσείο μίας χώρας, πολύ περισσότερο τό συγκεκριμένο Μουσείο, σκοπό έχει μέσα από τά εκθέματα νά προβάλλει τήν πολιτισμική κληρονομιά τού λαού πού τά εδημιούργησε, τά οποία αποτελούν καί τήν πολιτιστική του ταυτότητα καί επίσης νά περιγράψει τήν ιστορική του διαδρομή ανά τούς αιώνες. Κατά συνέπειαν τό κτίσμα τό οποίο θά στεγάσει όλα αυτά τά αριστουργήματα θά έπρεπε απαραιτήτως νά έχει κάποια συνάφεια μέ αυτά πού θά φιλοξενήσει, έτσι ώστε νά αποτελέσει καί αυτό κατά κάποιον τρόπο μέρος καί συνέχεια τών εκθεμάτων πού θά προβληθούν.
Γνωρίζουμε ότι αυτό πού εχαρακτήριζε τήν αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική ήσαν οί κίονες καί τά αετώματα καί είναι αυτά ακριβώς πού απουσιάζουν ολοσχερώς από τό νέο Μουσείο. Ποία σκοπιμότης αλήθεια τό επέβαλλε; Επί τέλους δέν πρέπει απαραιτήτως νά ταυτίζονται όλα όσα μάς περιβάλλουν μέ τήν τεχνοτροπία τής σημερινής εποχής καί τόν μοντερνισμό.
Εάν επρόκειτο ή έν λόγω κατασκευή νά στεγάσει κάποιο Μουσείο μοντέρνας τέχνης, καμία αντίρρησις, θά ήταν αυτό ακριβώς πού θά εχρειάζετο. Θά ταίριαζε απολύτως καί θά ερχόταν σέ πλήρη αρμονία μέ τό περιεχόμενο. Έτσι κι αλλοιώς ουδείς θά ήταν είς θέσιν νά καταλάβει τί ακριβώς συμβολίζει τό κατασκεύασμα καί μαζί μέ αυτό καί τά εκθέματα πού θά εστέγαζε εντός του, εκτός φυσικά από τούς πολύ προχωρημένους.
Εδώ όμως έχουμε νά κάνουμε μέ έναν χώρο τόν οποίο προβλέπεται νά επισκεφθούν εκατομμύρια τουριστών καί οί οποίοι θά αποκομίσουν εντυπώσεις καί θά σχηματίσουν μία άποψη αναφορικά μέ τήν φιλοκαλία τών κατοίκων αυτού τού τόπου. Χωρίς αμφισβήτηση ή παρουσία του στόν χώρο προσβάλλει καταφανώς τήν αισθητική καί θά έδινε τήν ευκαιρία στόν οποιονδήποτε ξένο αντίκρυζε τό κατασκεύασμα νά αμφιβάλλει γιά τήν κριτική επάρκεια καί τήν νοητική ωριμότητα τών Ελλήνων καί ακόμα γιά τήν ικανότητά τους νά διακρίνουν τήν διαφορά ανάμεσα στό ωραίο καί τό άσχημο. Καί λέω τών Ελλήνων γιατί θά συμπεριελάμβανε στίς αρνητικές του κρίσεις τό σύνολον τού λαού μήν έχοντας τήν διάθεση νά απασχοληθεί μέ λεπτομέρειες. Γιά ποιόν λόγο άλλωστε νά τό πράξει; Αλλά άς μήν κρυβόμαστε. Σέ όλους αναλογεί μερίδιον ευθύνης καί τελικώς κανείς δέν θά έπρεπε νά αισθάνεται αμέτοχος γιά όσα συμβαίνουν γύρω μας καί δέν αναφέρομαι αποκλειστικώς καί μόνον στό συγκεκριμένο ζήτημα. Πώς λοιπόν νά ερμηνεύσει καί πώς νά δικαιολογήσει καί ό πιό καλοπροαίρετος ξένος επισκέπτης αυτό πού επέπρωτο νά αντικρύσει; Πώς θά μπορούσε ό αρχαιολάτρης νά συγχωρήσει αυτήν τήν ασέβεια, αυτήν τήν ύβρη καί πώς θά ήταν δυνατόν νά καταπραΰνει τήν θλίψη του καί νά κατευνάσει τήν οργή του ατενίζοντας αυτό τό ανοσιούργημα;
Καί μόνον ή σκέψις αυτή θά έπρεπε νά ενοχλεί καί επί πλέον νά προβληματίζει τόν οποιονδήποτε θά αισθάνετο τό βάρος τής ευθύνης πού απαιτείται νά έχει κανείς καί τόν σεβασμό πού επιβάλλεται απέναντι στούς προγόνους του καί στήν ιστορία τού τόπου του.
Κώστας Σκιαδάς